Хоб пайке аст, ки бо воситаи он Худованд бандагонашро аз сар задани ин ё он ҳодиса огоҳ кардан мехоҳад. Таъбири хоб аз замонҳои қадим дар байни мардуми мусалмон маъруф буд. Донишмандони машҳури машриқзамин, уламои дин ва ҳатто паёмбарон бо таъбири хоб машғул буданд ва сирру асрори хобҳои раҳмонию шайтониро фош месохтанд. Хобномае, ки мо ба шумо пешкаш месозем, хобномаи исломӣ буда, дар такя ба сура ва оятҳои китоби муқаддаси Қуръон таҳия шудааст.